Фольклорный хор "Мдзлевари" (Грузия) - "Сулико" | Текст песни и Перевод на русский

• Тексты песен
• Фольклорный хор "Мдзлевари" (Грузия)
• "Сулико"

Sakvarlis saflavs vedzebdi,
Ver vnakhe dakarguliko,
Gulamoskvnili vtirodi:
"Sada khar, chemo Suliko"!

Ekalshi vardi shevnishne,
Oblad rom amosuliko;
Gulis fanckalit vkitkhavdi:
"Shen khom ara khar, Suliko"

Sulganabuli bulbuli
Fotlebshi mimaluliko.
Mivekhmatkbile chitunas:
"Shen khom ara khar Suliko"

Sheifrtkiala mgosanma,
Kvavils niskarti sheakho,
Chaikvnes-chai chikchika,
Titkos stkva: "diakh, diakho"!

Sakvarlis saflavs vedzebdi,
Ver vnakhe dakarguliko,
Gulamoskvnili vtirodi:
"Sada khar, chemo Suliko"!

საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
გულამოსკვნილი ვტიროდი:
«სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!»

ეკალში ვარდი შევნიშნე,
ობლად რომ ამოსულიყო,
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»

ნიშნად თანხმობის კოკობი
შეირხა… თავი დახარა,
ცვარ-მარგალიტი ციური
დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.

სულგანაბული ბულბული
ფოთლებში მიმალულიყო,
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»

შეიფრთქიალა მგოსანმა,
ყვავილს ნისკარტი შეახო,
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
თითქოს სთქვა: «დიახ, დიახო!»

დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი,
სხივები გადმოსულიყო,
მას შევეკითხე შეფრქვევით:
«შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!»

დასტური მომცა ციმციმით,
სხივები გადმომაყარა
და იმ დროს ყურში ჩურჩულით
ნიავმაც ასე მახარა:

"ეგ არის, რასაც ეძებდი,
მორჩი და მოისვენეო!
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!

«სამად შექმნილა ის ერთი:
ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო,
თქვენ ერთანეთი რადგანაც
ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო».

მენიშნა!.. აღარ დავეძებ
საყვარლის კუბო-სამარეს,
აღარც შევჩვი ქვეყანას,
აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!

ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ,
ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა
და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს,
ვერ გამომითქვამს ენითა!

ისევ გამეხსნა სიცოცხლე,
დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო,
ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ:
სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!

Я могилу милой искал,
Сердце мне томила тоска.
Сердцу без любви нелегко.
Где же ты, моя Сулико?
Сердцу без любви нелегко.
Где же ты, моя Сулико?

Увидал я розу в лесу,
Что лила, как слезы, росу.
Ты ль так расцвела далеко,
Милая моя Сулико?
Ты ль так расцвела далеко,
Милая моя Сулико?

Над любимой розой своей
Прятался в ветвях соловей.
Я спросил, вздохнув глубоко:
«Ты ли здесь, моя Сулико?»
Я спросил, вздохнув глубоко:
«Ты ли здесь, моя Сулико?»