Le meán an fhómhair dá chaitheamh dom Ba mhór dubhach mo scéal Go breoite, brónach, atuirseach Gan sólás insa' tsaol Mo pháircín féir gan gearradh uaim De dheascaibh clainn an Bhreacluain ‘Gus féar na gcomharsan treascartha Á chíoradh le gréin Dá bhfaighinnse speal ó Shasana ‘Gus crann ó Locha Léin Cloch is clár is gaineamh air Ó dhúiche Uí Néill Do chuirfinn faobhar ar maidin suas ‘Sheasódh ar feadh na seachtaine Is bearrtha ‘bheadh an t-acra Le fáinne an lae Do shmaoiníos féin im' aigne San oíche trím' néal Go raibh beirt fhear óga chalma Do mhaíomh a bhfaobhar Féna ndéin do ghaibh mo theachtaire Chun mo pháircín féin do ghearradh dhom ‘S is grámhar, fáilteach freagarthach Do thánadar araon Igcóir is i bhfaobhar bhí speal acu Le fáinne an lae ‘S do luíodar siúd go slachtmhar glan Is iad ag baint an fhéir Seala beag don eadartha ‘S a lán don lá gan caitheamh fós Do bhí dóthain siúd di leagaithe ‘S é bearrtha go cré Tha brogan úr agam a-nochd, Brógan úra, brogan úra, Brógan úr a-nochd, A rinn Tormod Táillear. Gléidh a-null na seana-bhrógan, Na seana-bhrógan, na seana-bhrógan, Gléidh a-null na seana-bhrógan, A rinn Tormod Táillear.