Іванька малодзенькі, ідзе зажурыўшыся Ой лі, люлі, ой лі, Ой, люлі, ідзе зажурыўшыся. Чаго зажурыўся ты, чаго запячаліўся? Ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ах, ха, ха, ля, ля.
Ой, як тут вясёлым быць і як не пячаліцца? Ой лі, люлі, ой лі, Ой, люлі, і як не пячаліцца? Ой, як тут вясёлым быць і як не пячаліцца? Ла-ла, ох! Ла, ох! Ла, ла, ла, ох- хо, хо.
Мае ўсе таварышы даўно пажаніліся. Ой лі, люлі, ой лі, Ой, люлі, даўно пажаніліся. А я, маладзюсенькі, хаджу халасцюсенькі. Ла-ла, ох! Ла, ох! Ла, ла, ла, ох- хо, хо. Іванька, Іванюшка, душы не губі сваёй. Ой лі, люлі, ой лі, Ой, люлі, душы не губі сваёй. Душы не губі сваёй, галованькі маладой. Ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ах, ха, ха, ля, ля.
Бяры дзеўку красную за ручаньку белую. Ой лі, люлі, ой лі, Ой, люлі, за ручаньку белую. За ручаньку белую, за косаньку русую. Ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, ля, да хаты вядзі