Зьвярыны холад выгінае лукам сьпіну, Пралазіць скрозь прабітую шынэль. Няўжо і я, скрываўлены, загіну На попеле нязьдзейсненых надзей? Мая краіна ўся крывёй заліта І ня ўздымае ўжо ад сораму вачэй...
Рэфрэн:
Лютая ноч сьпявае, Свой бой яна трывае. Апошні дзень загіне На досьвітку вайны.
Лютая ноч сьпявае, Ды не адпачывае, Яна ўжо ўздымае Чорныя сьцягі.
Я веру, будзе праўда ў гэтым сьвеце, Яна як сонца над краінай узыйдзе. Зноў песьні зазьвіняць, і засьмяюцца дзеці, Народа воля ўрэшце рэшт на трон узыйдзе. Няўжо няма на гэтым сьвеце Богу? Няўжо ніколі ня знайсьці сваю дарогу?
Рэфрэн
З каленаў уздымуцца калі твае сыны, Ды скончацца пакуты і руіны? Ты адкажы, мая любімая краіна. Але...Але якія там сыны?.. Бо ты не аднаго свайго згубіла сына, Які дзеля цябе змагаўся, жыў , загінуў.