Мин утендем Ходайдан синен белэн булуны, Э син киттен калдырып бу кознен алтынын. Бу кознен янгыры коч бирде яшэргэ, Юып куз яшлэремне кабат искэ тошерэм.
Эллэ кузгэ куренэ, эллэ шашам акылдан, Сина дигэн чэчэклэр тошеп кала кулымнан. Улэ тэуге мэхэббэт жэйге янгыр астында, Беркем котмэгэн кунак мин синен туенда.
- Ало. - Хэзер инде сон, булганын кире кайтарып булмас. Син белергэ тиеш, мин яшэмим уткэн коннэр белэн. Эмма бер секунд та уйлап тормыйча, Мин бар булганымны бирер идем, син янымда булсан. Ярар, буласы булган, безне юксынып явасы янгырлар яуган, Бу язмыш, э язмышка каршы барып булмый.