Ой, рана, рана куры попелі, Святы вечар(ы) добрым людзь[ям]. Ой, ешчэ раней дзевушко ўстала, Святы вечар(ы) добрым людзь[ям]. Раненько ўстала, тоненько прала, Святы вечар(ы) добрым людзь[ям]. Сваёй мамачцэ-гароховачцэ, Сваёй мамачцэ на рубашэчку, Сабе маладзе на подарачкі. Святы вечар(ы) добрым людзь[ям].
Ой, чок-чок, чок-чок(ы), На горы ж воўчок(ы), На горы воўчок(ы) З воўчэнятамі. На горы воўчок(ы) З воўчэнятамі, А пуд горой коза З козленятамі – Ох ты ж, козанька, Ох ты ж, серая, А ты свое дзеткі Не годовала. Ты свое дзеткі Ні годовала, А ты свое дзеткі Пороспускала. Ох ты ж, козанька, Ох ты ж, серая, А дзе рогі дзела? – Да на соль проела. – Чым цябя білі, Чым ця таўчылі? – А рожкамі-рожкамі, Колкамі-колкамі, Ох, дубовымі, березовымі.
Тут коза ўпала, за собаку пропала, А каб коза ўстала, трэба ёй тры кускі сала! Давайце, людзі, сала, каб коза ўстала! Мяшок напоўняецца – коза подымаецца! Ну-ка, козонька, подыміся, добрым людзям поклоніся!
Каляд, каляд, калядніца, Сладка з мёдам паляніца, А без мёда – не така! Дай, цётка, пятака, А не даш пятака – Вазьму быка за рага. Цябе, цётка, так, а міне – пятак.