Яков Науменко - Бераг белых буслоў(В.Раінчык-У.Някляеў) | Текст песни

• Тексты песен
• Яков Науменко
• Бераг белых буслоў(В.Раінчык-У.Някляеў)

З неба ўсю ноч зоркi ляцяць
Хоць ты абрус пасцялi.
Можна гадаць, лёс выбiраць
Долю сваю на зямлi.
Я злаўлю зорку-долю маю
На руках яе закалышу
I наплыве ўсё, што люблю
I запалонiць душу.

Прыпеў: Беларусь – белы край пад буслiным крылом,
Родны край, родны дом – дом з гасцiнным сталом
З чаркай поўнай мядовым вiном.
Беларусь – край дзе я абдымаю сяброў,
Дзе мяне зноў i зноў клiча з дальнiх шляхоў
Беларусь – бераг белых буслоў.

Рэчка бяжыць поўненькая
Чыстай жывою вадой
Бьецца яна тоненькая
Жылкай на скроне маёй.
I я долю сваю калышу,
Каб шчаслiва на свеце пражыць,
А набяжыць сум на душу –
Ну, дык i рэчка ж бяжыць.

Прыпеў.

I я долю сваю калышу,
Каб шчаслiва на свеце пражыць,
А набяжыць сум на душу –
Ну, дык i рэчка ж бяжыць.

Прыпеў.

Беларусь. Белы бусел махнуў мне крылом
I мяне зноў i зноў
Клiча з дальнiх шляхоў
Беларусь – бераг белых буслоў.
I мяне зноў i зноў
Клiча з дальнiх шляхоў
Беларусь – бераг белых буслоў.