На галінах яе мазгоў ніколі не сядзелі думкі Яна носіць цяжкія сумкі У яе дома плачуць дзець Яны не гуляюць ў лялькі, ім хочацца есьці Яе гвалціць муж і часам сусед Вычварэнец начальнік жадае мінет Сінякі пад вачыма й маленькія грудзі Нічога ня страшна гэтай паскудзе Сярэдняй жанчыне маёй айчыны Яна не любіць даваць, даваць здачы Глядзіць самыя тупыя тэлевізійныя перадачы Яе з усіх бакоў акружаюць мужчыны Яна хоча страляць у іх шырокія сьпіны Па дарозе дамоў адстаяла чаргу ў краме Заскочыла, паставіла клізму маме Павяла сваяго засранца катацца на санках Ну што, давольная жыцьцём, самка? Сярэдняя жанчына маёй айчыны Па вуліцах ходзяць маленькія людзі Забытай краіны ў цэнтры Эўропы