Толькі зноў на дзяцінства сваё азірнуся —
І ўзляціш ты, мой бусел, вястун дарaгі.
У задымленым небе над зямлёй Беларусі,
Над маёй галавою ты робіш кругі.
Прыпеў:
Там, дзе светла кахалі, дзе аб шчасці гадалі,
Дзе ў вячэрнім чароце плешча ціхая Друць,
Над маімі шляхамі, над маімі гадамі
Твае белыя-белыя крылы плывуць.
Наша доля на радасць была небагатай.
Мы раслі сярод горкіх ваенных атаў.
Ды з высокай буслянкі над бацькоўскаю хатай
Аб надзеі на свята ты мне клекатаў.
Прыпеў.
Колькі я ў родны кут свой цяпер ні вярнуся —
Мірным ветрам абдымуць палі і лугі,
Над маёй галавою, над зямлёй Беларусі
Каля самага сонца ты робіш кругі.
Прыпеў.
Другие названия этого текста
- Ярослав Евдокимов - Белыя крылы (0)
- Яраслаў Еўдакiмаў - Белыя крылы (0)
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1