შენ ხარ ვენახი, ახლად აღყვავებული, მორჩი კეთილი, ედემში დანერგული, ალვა სულნელი, სამოთხით გამოსრული, ღმერთმან შეგამკო, ვერავინ გჯობს ქებული, და თავით თვისით მზე ხარ გაბრწყინვებული.
шен хар венахи, ахлад агхквавебули; морчи кетили, эдемс шина нергули; да тавит твисит мзе хар ганбрцкинвебули.
Попробую сохранить порядок, но передать суть: Ты - виноградная лоза, свежераспустившаяся; ветвь нежная, в Эдеме посаженная; и сама собою ты – солнце сияющее.