Çoğaldı gitgide yokluğun dağ gibi Atılmış üzerime ağ gibi Zaman ilaç değil yanmaya alıştıran Hepsi sönsede yanan Tek bir çıra gibi Kimbilir kaç ilkbahar yaz, sonbahar kış Aylar mevsimler derken Seneler sensiz geçti Büyüdü ağaç oldu çoktan Ektiğimiz fidanlar gölgesinde Kaç gün geceyi zor ettik
Dön dayanamıyorum artık Dön bu ne çok yalnızlık Çık gel ne olursun apansız Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız
Uzayıp giden yollara kitlenmiş gözlerim tükenmiyor ümit bir olmazı bekliyorum Bulurmu bulur benide günün birinde bir mucize duayı duaya ekliyorum