Felix virgo, mater Christi, Que gaudium mundo tristi Ortu tui contulisti, Dulcissima; Sic hereses pervenisti, Dum angelo credidisti Filiumque genuisti, Castissima. Roga natum, piisima, Ut pellat mala plurima Tormentaque gravissima, Que patimur; Nam a gente ditissima, Lux lucis splendidissima, De sublimi ad infima Deducimur; Cunctis bonis exuimur, Ab impiis persequimur, Per quos, virgo, subicimur Servitutis, Nam sicut ceci gradimur Nec directorem sequimur, Sed a viis retrahimur Nobis tutis. Gracie fons et virtutis, Sola nostre spes salutis, Miserere destritutis Auxilio, Ut a culpis absolutis Et ad rectum iter ductis Inimicisque destructis Pax sit nobis cum gaudio.
Inviolata genitrix, Superbie grata victrix Expers paris, Celestis aule janitrix, Miserorum exauditrix, Stella maris, Que ut mater consolaris Et prolapsis deprecaris Humiliter, Gracie fons singularis, Que angelis dominaris, Celeriter Para nobis tutum iter Juvasque nos viriliter; Nam perimus, Invadimur hostiliter, Sed tuimur debiliter. Neque scimus Quo tendere nos possimus Nec per quem salvi erimus Nisi per te. Eya! ergo poscimus, Ut sub alis tuis simus Et versus nos te converte.