Sokak depresif bir portre ve ben akşamın dibindeyim Dert ortağım sigara şu an yalnızlık mühim değil Caddenin birindeyim düşünmedim kiminleyim Bi sarhoşum bi hastayım bir mevsimin dilindeyim.
Bu nevrozla yaşamak istediğim hayali yaşlı bir ev Uykularım somurtarak sabaha kapıyı açtı yine Keşke bekleseydin fakat tren kaçtı bile Yolcular çok alımlıydı trenin ismi aşktı bi de.
Neyse geçmiş aynı yerde düşüşlerimi izlesin Bu gülüşleri bi şarkı kadar dinle güneşe çiz resim Odam kadar izbesin ve soğuk bir denizdesin Çocukluk aşkı gibi bir hıçkırıksın hep genizdesin.
Soyutluğuna soyunduğum o oyunlardı keşkelerim Ben susarsam içki kokan tüm kadınlar şevke gelir Öfke benim sağ yanım sol yanımda dur geçme beni Benle yürü de kadın o boş mezarları keşfedelim.
VERSE 2
Sen benim kadarsın evet ben de senin Genel-geçer kuralı benim duyduğun her felsefenin Tüm çakalaar enselenir kavrulur nedense tenin Hoşçakallar ümitlendi sen gülümse ben severim.
Saçlarında rüzgarım hem neşem hem de hüsranım Ve üzgünüm ki benim senin duyduğun en düz tanım İnsanım hayalleri olan basit bi insanım Tam ortasında doğmuşum sabah bi 30 Nisan'ın.
Mart'ın ilk hararetiyle perdelerde sinek vardı Hayat filmin en güzel yerinde giren bi reklamdı Bugüne kadar gerçek olan dilek var mı Adın gökkuşağıydı fakat saçlarında bi renk vardı.
Hangi duraktaysan orda bekler yorulmadan meleklerim Şimdi bana yakın mısın sonum kadar Ve tek dostum saatlerce seyrettiğim soluk tavan Belirsizim sorum falan yok ne dersen olur tamam.
NAKARAT
Beni kendine istediğin gibi sor ama benden başkası yok Beni odandan istediğin gibi kov ben yine kalbine taş basıyorum.