Həyat qəribədi, mən lap qəribəyəm Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm Sən müəllimsən, mənə öyətdin yalanı Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq Həyat karusel, əyləncə, tamaşa Sən mənə öyətdin səbəbsiz gülməyi Mən sənə öyətdim dəli kimi sevməyi Həyat qəribə idi, biz lap qəribə idik Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbə idik Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr Cümlələr bir sözlük, sözlərimiz hecalar Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini... _______ Жизнь странная, я ещё странней Жизнь урок, я ученик,который бежит с урока Ты учитель, научила меня вранью Это моё заклинание, эти чувства сохранили время Баку стал игрушечным городом,мы дети Жизнь карусель,развлечение, производительность Ты научила меня смеяться без причины Я тебя научил любить,как сумасшедшая Жизнь была странной,мы были ещё страннее Жизнь урок,мы были учениками,которые бежали с урока Наши ночи были теплее,чем наши дни Предложение одно слово,а слова слоги Песни уже родные,а душа уже чистая Молчали губы,говорили глаза А чувства,которые сейчас,как свеча растаявшая Растоптала меня,я обнял твои следы... __________ Kağız gəmilər, necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara Batanda kağız gəmilər, uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlamağa Sən də ağladın, son məktubunda yazanda "sevmirsən məni" Mənim də qəlbim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi... Как бумажным лодкам принести терпение настолько большим волнам Когда утопают бумажные лодки,дети начинают смотреть на них и плакать Ты тоже заплакала, когда в последней записке написала ''не любишь меня''. А моё сердце в твоих глазах,которые как море,лодка из бумаги _______ Həyat qəribə idi, biz lap qəribə idik Biz uşağ idik, sadəlövh körpə idik Həyat aldadır, biz necə inanırdıq Axı deyirdi dostlar, esl sevgi nağıldı Biz arzu sahilində qumdan saraylar tikirdik Bütün dünyanın acığına ürəkdən sevirdik Təyyarələr ayırırdı, yollar ayırırdı Uçurumlar arasında ipək körpülər çəkirdik Biz inanırdıq və bu inam bizi aparırdı Güc verirdi ümidlər və sevgimiz dayanırdı Pul, valideynlər, sərhədlər, qadağalar Biz uçurduq göylərdə, onlar aşağıda qalırdı Yadına gəlir? düzəltmişdik kağızdan gəmi İçində yazıb " sevirəm mən, sevirəm səni" Buraxdıq dənizə ki, o üzsün əbədi Amma gələn ilk dalğa batırdı gəmini _________________________ Жизнь странная,мы ещё страннее Мы были детьми,наивными младенцами были Жизнь обманывает,как же мы верили Ведь говорили друзья,настоящая любовь сказка Мы на побережье мечтаний из песка дворец строили На зло всему миру