Siedem dziewcząt z Albatrosa tyś jedyną
Dziś pozostał mi po tobie smutek żal
Miałaś wtedy siedemnaście lat dziewczyno
W Augustowie pierwszy raz ujrzałem cię
A na imię miałaś właśnie Beata
Piękne imię muszę przyznać miła ma
Zabierałem cię co dzień na fregatę
Byś miłością swą upajała mnie
Minął dzionek słońce zaszło za jeziorem
I fregaty kontur ukrył się za mgłą
Na fregacie byliśmy wciąż sami
A na brzegu ktoś nucił piosnkę tą
Już od dawna ciebie nie widziałem
Tak mi smutno jest bez ciebie tak mi źle
Lecz myślę że kiedyś się spotkamy
W Augustowie nad Neckiem w białe dnie
Te wspomnienia w mej pamięci pozostaną
I na zawsze schowam w sercu je
Bo ja jestem Beatko zakochany
Pragnę z tobą jeszcze spotkać się
Janusz Laskowski еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2