Ik open mijn ogen En zoek om me heen naar iets dat ik herken Ik herinner me niets van hoe ik hier ben gekomen Of waar ik ben
Voor me een afgrond Achter me wat lijkt op een weg terug Maar iets in het landschap Dat zich hier ontvouwt Het laat mij niet meer los De belofte aan jou
Diep is het water Je ogen waarin ik verdrinken zal Hoog zijn de golven En wild is de zee Waarin ik zeker zinken zal Ik kijk over de rand naar beneden De oneindige diepte in
Maar ik ben al m'n rijm en mijn redenen kwijt En ik weet het is enkel een kwestie van tijd
Tot ik spring En ik val Eindeloos diep met mijn hart voor jou Hier in mijn handen Laat ik het los In de hoop dat jij het vangt
Mijn principes opzij Al mijn angst aan de kant Doe ik wat ik nooit heb gedurfd
Ik vergeet wat ik jaren lang dacht dat ik wist Dus ik hoop dat jij ziet door de mist Dat ik val hier voor jou
Luid zijn de stemmen Die me willen gebieden om terug te gaan Genadeloos hard is de regen van woorden Die me dwingt om stil te staan Fel is de bliksem die mij af wil leiden Maar ik zie haar niet
Maar mijn hoofd is de teugels Van mijn hart al lang kwijt En ik weet het is enkel een kwestie van tijd
Tot ik spring En ik val Eindeloos diep met mijn hart voor jou Hier in mijn handen Laat ik het los In de hoop dat jij het vangt
Mijn principes opzij Al mijn angst aan de kant Alles wat ik nooit heb gedurfd
Ik vergeet wat ik jaren lang dacht dat ik wist Dus ik hoop dat jij ziet door de mist Dat ik val hier voor jou
En voor even Blijf ik zweven In de stilte voor de storm Blijf ik hangen In de leegte
Ogen gefocust op een punt in de verte Mijn adem in Zet ik me af en begin ik te rennen Steeds harder en harder Tot ik de grond niet meer voel
En ik spring Ik spring
Mijn principes opzij Al mijn angst aan de kant Alles wat ik nooit heb gedurfd
Dus laat het maar stormen En laat het maar waaien Al vaar ik dit schip vannacht nog naar de haaien Het kan me niet boeien, nee Niets kan me schelen Het enige dat nu nog telt is