Melagranada ruja (M. Sannia - F. Masala) Nd’est falada sa turre, nd’est falada sa domo, Su balente s’est mortu, su zigante s’est mortu postu a manos in rughe in sa losa de frese Nd’est falada sa turre! nd’est falada sa domo! Ruja melagranada T’ana dada su coru a sos canes famidos tue no piangas pius, mama, has sa cara allizida comente una candela sos ojos tuos son duos fossos de lughe niedda Nd’est falada sa turre! nd’est falada sa domo! Ruja melagranada T’ana dada su coru a sos canes famidos... Mama, lassa pianghere s’istella de su seru Appo frittu e sonnu, no doro coperrimi de terra e cantami s’anninnia Nd’est falada sa turre, nd’est falada sa domo, Su balente s’est mortu, su zigante s’est mortu postu a manos in rughe in sa losa de frese Nd’est falada sa turre! nd’est falada sa domo! Ruja melagranada T’ana dada su coru a sos canes famidos