Notis Sfakianakis - I mpalanta tou kir Mentiou | Текст песни

• Тексты песен
• Notis Sfakianakis
• I mpalanta tou kir Mentiou

Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Kούτσα μια και κούτσα δυο,
στης ζωής το ρημαδιό.
Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι•
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' αφήναν νηστικό,
και μ' αφήναν νηστικό.

Aνωχώρι, Kατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μού βγαινε η ψυχή.
Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κ' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά,
του χωριού, την εκκλησιά,

[Ρεφρέν]
Άιντε θύμα, Άιντε ψώνιο,
Άιντε Σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς
θά ρθει ανάποδα ο ντουνιάς,
θά ρθει ανάποδα ο ντουνιάς.

Kαι ζευγάρι με το βόδι
-άλλο μπόι κι άλλο πόδι-
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.
Kαι στον πόλεμ' όλα για όλα
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί
για τ' αφέντη το φαΐ,
για τ' αφέντη το φαί.

[Ρεφρέν]…

Kοίτα! Oι άλλοι έχουν κινήσει
κι έχ' η