Le monde est cruel Le monde est méchant Je suis le seul qui veuille ton bien dans cette cité Je suis ton seul ami Je te nourris, t'instruis, t'offre un abri Je regarde ta laideur sans peur Comment protéger ta vie si tu ne demeures pas ici Toujours ici ?
Rappelle-toi ce que je t'ai appris, Quasimodo
(Frollo:) (Quasimodo:) Tu es difforme (Je suis difforme) Et tu es très laid (Et je suis très laid) Ce sont des crimes Aux yeux des hommes Qui sont sans pitié Mais tu ne comprends rien (Vous êtes mon défenseur) En bas, ils te traiteront De monstre (Je suis un monstre...) En bas, c'est la haine Et le mépris (Oui, rien qu'un monstre...) Tu dois fuir leurs calomnies Leur intolérance Reste ici Reste-moi fidèle (Je suis fidèle) Reconnaissant (Reconnaissant) Fais ce que je dis Obéis Et reste ici (Je reste ici)
(Quasimodo:) À l'abri des fenêtres et des parapets de pierre Je regarde vivre les gens d'en bas Chaque jour j'envie leurs vies, moi qui vis solitaire Mais leur histoire je ne la connais pas
Canadian French -- Danish --
Vår tid er ond, vår tid er ussel Og bare jeg representerer ingen trussel Jeg er en din gode venn Jeg som tar meg av deg, før deg, kler deg. Ingen andre tørr å gå deg nær Hvordan kan jeg verge deg hvis ikke jeg vet hvor du er? Så hold deg her.
Husk hva jeg har lært deg Quasimodo.
Du er debil (Jeg er debil) Du har et lyte (Jeg har et lyte) En arvesynd som verden tror at man må bryte Du tilgis aldri det (Og samme hva som hender) Ute vil de se deg som et monster (Er jeg et monster?) Ute vil de håne deg som sær (Bare et monster?) Hvorfor la seg skitne til av sjofle tanker Hold deg her Vær min glede Vær tilstede Legg deg på kne, og be. Og hold deg her.
Du er god mot meg mester. Omforlatelse.
Du er tilgitt. Men husk, Quasimodo, Dette er ditt fristed.
Meg fristed...
Trygg bak blyglassvinduer og prystninger av sten Ser jeg andre mennesker der nede Hver dag har jeg fulgt dem som en due på en gren Hungret etter smuler fra mitt rede
Russian --
Ten świat jest brudny Ten świat jest podły I tylko mnie zaufać możesz w całym mieście Ja jestem szansą twą...
Ja cię żywię, uczę, strzegę stale Ja bez wstrętu patrzę w twoją twarz Dbając, byś bezpieczny był tu, ale zawsze Być tu masz Być tutaj masz
Pamiętaj, co ci zawsze tłumaczyłem, Quasimodo.
Masz wielki garb (Mam wielki garb) I jesteś brzydki (I jestem brzydki) To zbrodnie są, dla których świat litości nie zna Pamiętaj o tym, że... (...tyś jeden mym obrońcą)
Gdy stąd wyjdziesz, nazwą cię potworem (Ja jestem potwór) Gdy stąd wyjdziesz, zaraz zaczną kpić (Ohydny potwór) Zgubi cię twa nieforemność niefortunna Zostań tu, gdy czegoś nie wiesz (Gdy nie wiem) Mnie zaufaj (Ja ufam) Co noc, co dzień bądź tu Jak cień, wciąż tu (Jak cień, wciąż tu)
- Jesteś dobry, panie. Wybacz mi. - Wybaczam ci. Lecz pamiętaj, Quasimodo. Tutaj jest twój azyl. - Mój azyl...
Czuję się bezpieczny, gdy tu w górze jestem sam Patrząc na tych, co tam w dole nisko I tym tylko żyję, co się właśnie dzieje tam W ludzkie zapatrzone rojowisko
Σκληρός ο κόσμος, χωρίς συμπόνια εγώ είμαι αυτός που σε φροντίζω τόσα χρόνια φίλος σου είμαι εγώ Πάντα σε ταίζω και σε ντύνω την ασχήμια σου την συγχωρώ για να σε βοηθήσω όμως, πρέπει εδώ να ζεις κλειστός να 'σαι πιστός
(Να θυμάσαι τι σου δίδαξα, Κουασιμόδε)
Είσαι ένα τέρας (Είμαι ένα τέρας) Λάθος της φύσης (λάθος της φύσης) κι αυτά τα εγκλήματα η ζωή τα εκδικείται θα σε πετροβολούν (θα με υπερασπιστείτε)
Έξω θα σε δουν και θα τρομάξουν (είμαι ένα τέρας) έξω θα σε βλέπουνε σαν κλόουν (θεέ μου, τι τέρας) Και γιατί να προκαλέσεις την οργή των δυνατών; Να ακούς τι λέω, πίστη ζητώ (ακούω, κύριέ μου) Υπακοή τυφλή, εδώ κλειστός
Πίσω απ' τα ντουβάρια, μέσα απ' τις μικρές σχισμές βλέπω τους ανθρώπους να περνάνε δεν αφήνουν χνάρια, χάνονται όλοι σαν στιγμές κι όμως, όλοι αυτοί για κάπου πάνε