\"Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi, mjök stóra stafi, mjök stinna stafi, er fáði fimbulþulr ok gerðu ginnregin ok reist hroftr rögna.\"(Hávamál 142)
Úr er af illu jarni; oft leypr ræinn á hjarni; Þurs vældr kvenna kvillu; kátr værðr fár af illu; Óss er flestra færða; för, en skalpr er sværða;
\"...nam ek upp rúnar æpandi nam...\"(Hávamál 139)
Ræið kvæða rossom væsta; Reginn sló sværðet bæzta; Kaun er barna bolvan; bol gorver mann folvan; Hagl er kaldastr korna; Herjan skóp hæimin forna; Nauð gerer nappa kosti; naktan kælr í frosti; Is köllum brú bræiða; blindan þarf at læiða; Ár er gumna góði; get ek at örr var Fróði; Sól er landa ljómi; lúti ek að helgum dómi; Týr er einhendr ása; oft værðr smiðr at blása;
Bjarkan er laufgrænstr líma; Loki bar flæ’rðar tima; Maðr er moldur auki; mikill er græip á hauki;
\"...nam ek upp rúnar æpandi nam...\"(Hávamál 139)
Laukr er, er fællr ór fjalle; foss en gull ero nosser; Ýr er vetrgrænstr víða; vant er, er brennr, at svíða.