yedi rengi görmeyen bir çocuktum büyüdüm gölge gibi bedensiz bir hayata büründüm insan yüzü görmeyen bir diyara süründüm yarını hiç bilmeyen bir dündüm bir bugündüm
kapat perdelerimi artık güneş girmesin kimse beni bilmesin
kapat perdelerimi kalbin beni sevmesin derdim sana geçmesin
sussun istiyorsun şu koca kalabalık bomboş olsun sokaklar çalmasın telefonun hiç kimse özlemesin gelmesinler kapına ihtiyacın yok çünkü yeni bir hatıraya
kapat perdelerimi artık güneş girmesin kimse beni bilmesin
kapat perdelerimi, kalbin beni sevmesin, derdim sana geçmesin.
hayat çok güzeldi, durduk yere üzüldüm, her doğum günümde, neden bir yaş küçüldüm?