Памiж небам i зямлёй Лунае сон i забыццё. Памiж мною i табой Апошнi дзень як усё жыццё. Дзве сцяжынкi разышлiсь Меня не трэба суцяшаць. Ты не ведаў як балiць, Балiць душа, мая душа…
ПРЫПЕў: Ты спытай ў неба як лятаць, Ты спытай ў ветра як спаткаць. Тую, што кахае вобраз твой, Але неба прамаўчыць. И дажджом пральецца унiз, Слёзы змыць з душы маёй.
2. I не трэба болей слоў, Нажаль, але так лепш для нас Хто згубiў, а хто знайшоў, Адкажа час, адкажа час. Дзве сцяжынкi разыйшлiсь Меня не трэба суцяшаць. Ты не ведау як балiць, Балiць душа, мая душа…