1) Өтiп жатыр мына күн теӡ ӡымыраумен көӡ алдымда, Кеше ғана күң жылы ед бүгін мiне теӡ салқындат. Өткенге көӡ жүгiртсек кұмға ауңағаң бала едiк, Мiңе бүгiң ер жетiп бiӡ тыңдап көршi жаӡғаң едiм.
Мектептiде тәмаңдадық оң бiр жыл уақыт iшiңде, Кеттiк бiӡ бүгін мiне қадам басып жаңа өмiрге. Сағындым мен достарымды бiрге ойнап, бiрге күлген, Жаратушымнан тiлерiм солар аман болса екен.
Қайтейін ендi өткен күн керi оралмас өттi кеттi, Сақталады санада тек ұмытылмас сол бiр сәттер, Сағынып мен өткен күндi жазған едiм бiр өӡiңе, Көңiл күйiм түсiп кеттi отырмын жалғыӡ бөлмеде.
Жүректен сен орын алдың әрқашанда орның бөлек, Сен дегенде бөлек соғат сағыныштан мына жүрек. "Қош бол ендi мектебiм"деп қоштастық бiр өӡiнмен Әр қашанда ұмытпаймын өсiп өңдiм мына сенен...
Қайырмасы:
Қарайлаумен өткенiме таңым атып, кешiм батты, Аңғармаймын кей сәттерде уақыты канша сағаттың Арманым бар ақ қанатты жетелейтiн алға қарай, "Сол бiр кеӡдер" жолығама бағыт берiп жарық шамдай...
2) Сағыңыштан жазған едiм еске алып өткен күндi, Көӡiмнен жас тамады сол бiр сәттi еске алумен. Өмiрiм өтiп жатыр осылайша күң саңаумен, Қасымда достарым бар Аллаға шүкiр етем.
Риӡамын достарым бар әрқашан менi қолдайтын, Аямайтын не болсада көмекке дайын әрдайым, Бауырларым бар түсiнiп менi сыйлайтын.
Өмiр бойы сендердi ешқашан ұмытпаймын, Сағыныш сағындырып менi бүгiн бiр жылатты, Қайтейін ендi, амал қанша? ойлаумен басым қатты. Иа амалым барма? көӡ жасымды мен тыяйын, Сағынып мен өлең жаӡғам өткен күнге арнайы.
Осымен тәман шығар бұл жаӡылған өлеңiмде, Өӡ-өӡiмдi iштей жеймiн қалай соңда, неге деумен? Отырғам мен осылайша өткендi ойлап бiр бөлмеде, Иа амалым жоқ, қадам басам жаңа өмiрге... 21:31:51