Зося
(музыка А. Раевского, слова Сергея Борисовича Квиткевича)
Залатыя косы ды блакіт вачэй,
Залягла ў бровах чарната начэй.
Паўсмешка вуснаў грэе сэрца мне
Гэткай прыгажуні я не бачыў, не.
ПРЫПЕЎ:
Зося,Зося,Зося –
Нібы шэпт калосся!
Пацалунак Зосі,
Бы каштоўны дар!
Зося,Зося,Зося –
Сэрца занялося,
Не спыніць мне, Зося,
У душы пажар.
Невядома што я выпіў з тваіх рук,
Ціто чарку мёду, ці настой атрут.
Я схуднеў у трэску, крочу сам ні свой,
Ад твайго кахання страціў супакой.
ПРЫПЕЎ:
Зося,Зося,Зося –
Колькі праняслося!
Ля акенца Зосі,
Маіх горкіх дум!
Зося,Зося,Зося –
Скажаш ціха: “вось я”,
І навекі, Зося,
Прападзе мой сум.
Трызню днём і ноччу золатам тых кос,
Мне паставіў пастку бесталковы лёс.
Не відно й намёку на здзяйсненне мар,
І старонкі сумна губіць каляндар…
ПРЫПЕЎ:
Зося,Зося,Зося –
Лісце кружыць восень!
А твайго кахання,
Зноўку не відаць!
Зося,Зося,Зося –
Я ўжо знямогся,
Адно мне засталося
Аб табе спяваць.
13:07 22.01.2009 года
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1