Коран - Мәриәм сүресі - сура №19 Марьям (Мариам) | Текст песни

• Тексты песен
• Коран
• Мәриәм сүресі - сура №19 Марьям (Мариам)

Кәф Һә Иә ‘Айн Сад. (1)
(Мұхаммед Ғ.С.) Бұл Раббыңның құлы Зәкерия (Ғ.С.) ға мәрхаметінің естелігі. (2)
Ал бір заманда ол, Раббына құпия дауыспен жалбарынған еді. (3)
“Раббым! Сүйегім қаусап, басым ағарған. Дегенмен саған қойған тілегім, босқа кетпеген еді” деді. (4)
“Шынында мен өзімнен кейінгі жақындарымнан (мұрагер бола алмайды деп) қорқамын. Сондай-ақ жұбайым кемпір. Сонда да маған өз қасыңнан бір мұрагер бере көр!” (5)
“Ол, маған да мұрагер болып, әрі Яғқұп ұрпағына да мұрагер болсын. Раббым оны ризалығыңа бөле!” (6)
(Алла): “Әй Зәкерия! Расында сені бір ұл арқылы қуантамыз. Аты Яхия. Бұрын оған ешкімді аттас қылмаған едік.” (7)
(Зәкерия): “Раббым! Менің ұлым қалайша болады! Жұбайым кемпір. Расында өзім де кәріліктен қурадым” деді. (8)
“Міне солайша” деді. Бірақ Раббың: “Ол маған оңай. Өйткені, сені бұрын жаратқанымда дәнеңе емес едің” деді. (9)
“Раббым маған бір белгі бер” деді. (Алла): “Сенің белгің: сап-сау бола тұра үш тәулік адамдармен сөйлесе алмайсың” деді. (10)
Сонда (Зәкерия) михраптан шығып, қауымына: “Ертелі-кеш Алланы дәріптеңдер” деп нұсқады. (11)
“Әй Яхия! Кітапты мықты ұста” деп, сәбилігінде-ақ даналық берген едік. (12)
Әрі оған өз қасымыздан мұлайымдық, күнәдан тазалық бердік. Өзі де тақуа еді. (13)
Әрі әке-шешесіне де мейірімді еді. Зоракер, күнәкар емес еді. (14)
Оған туылған күні, өлетін күні және тірі тұрғызылатын күні амандық болсын. (15)
(Мұхаммед Ғ.С.) Құрандағы Мәриямды айтып бер. Сол уақытта ол, тұрған үйінің шығыс жағындағы бір орынға жекеленіп барды. (16)
Сонда олардың бер жағынан шымылдық ұстап қойған еді. Сондай-ақ оған рухымызды (Жебірейілді) жібердік те ол, оған толық адам бейнесінде көрінді. (17)
(Мәриям): “Егер сен тақуа болсаң да сенен Аллаға сиынамын” деді. (18)
(Рух): “Мен саған бір таза бала беруге жіберілген Раббыңның елшісімін” деді. (19)
Мәриям: “Маған бір адам жұғыспаса, маған қалайша бала болады? Сондай-ақ суық жолда болмасам” деді. (20)
(Жебірейіл Ғ.С.): “Ол, солайша” деді. Өйткені, Раббың: “Бұл Маған оңай. Мен тараптан адам баласына бір үлгі әрі бір мәрхамет. Бұл біткен бір іс еді” деді. (21)
Мәриям; ол балаға жүкті болып, соныменен ұзақ бір жерге кетті. (22)
Сонда оны толғақ қысып, құрма ағашының түбіне барды да: “Әттең-ай! Мен бұдан бұрын өліп қана мүлде ұмытылып кеткен болсам еді” деді. (23)
(Періште) оның астыңғы жағынан: “Кейіме, Раббың астыңнан бір бұлақ жаратты” деп дабыстады. (24)
“Құрманың бұтағын өзіңе қарай сілк. Саған жас құрма түседі” (деген үн келді). (25)
Ал енді же де, іш. Көз айым бол! Егер адамдардан біреу көрсең: “Аса қамқор Алла үшін ораза атадым. Сондықтан бүгін еш адаммен сөйлеспеймін” де. (26)
Сонда бал