Ағарған таңға, (1) Құрбан айының алғашқы он кешіне, (2) Әр жұп пен таққа, (3) Өткен түнге серт. (4) Бұлар, ақыл иелері үшін серт беруге арзымай ма? (5) (Мұхаммед Ғ.С.) Раббыңның Ғад қауымына не істегенін көрдің бе? (6) Ұзын діңгекті «Ирам» қаласындағыны; (7) Сондай ол тәрізді қалаларда жасалмаған еді. (8) Сондай ақ ойпаттар жартастарды ойған Сәмүд еліне (не істегенін) (9) Ол қазықшы Перғауынға (не істегенін) (10) Сондай олар, мемлекеттерде шектен шыққан еді. (11) Сонда олар, ол жерде бұзақылықты көбейткен еді. (12) Сондықтан Раббың оларға азап қамшысын жаудырды. (13) Негізінде Раббың әлбетте бақылаушы. (14) Ал енді адамзат, қашан Раббы оны сынай сыйлап, игілікке бөлесе: «Раббым мені сыйлады» дейді. (15) Қашан оны сынап, несібесін тарайтса: «Раббым мені қорлады» дейді. (16) Жоқ олай емес. Сендер жетімге құрмет етпейсіңдер. (17) Бір-біріңді, міскінді тамақтандыруға қызықтырмайсыңдар. (18) Мирасты тұтас жеп аласыңдар. (19) Сондай-ақ малды өте-мөте жақсы көресіңдер.(20) Тіпті олай емес. Жер соғылысып, быт-шыт болған сәтте, (21) Раббың елестеп, періштелер сап сап болған кезде, (22) Сол күні, тозақ келтіріледі де әрі сол күні, адамзат түсінеді. Ол түсінуден оған не пайда? (23) “Әттең! Тіршілігім үшін бір нәрсе жіберген болсам еді” дейді. (24) Сонда, сол күні ешкім Алланың істеген азабын істей алмайды. (25) Сондай-ақ ешкім Оның матауын матай алмайды.(26) Әй орныққан нәпсі! (27) Раббыңа, Ол сенен, сен Одан разы болған түрде қайт! (28) Енді құлдарымның арасына кір! (29) Сондай-ақ жаннатыма кір! (30)