Мроя - Званы | Текст песни

• Тексты песен
• Мроя
• Званы

Ты жадаў салодкіх сноў,
Ты хаваўся ад залеў
У хаце, дзе шыкоўны стол
І гарэлка на стале.

Гэй!
Калі гукам трывожным разбураны сны, (сны...)
Запытайся ў ветра, па кім б'юць званы. (званы...)
Ведай, ён не змаўчыць, ён адкажа ў журбе: (ў журбе...)
"Не хвалюйся, званы плачуць не па табе".

Ты імкнуўся зноў і зноў
Быць заўсёды ні пры чым.
І калі чакалі слоў,
Ты казаў сабе: "Маўчы!"

Гэй!
Калі гукам трывожным разбураны сны, (сны...)
Запытайся ў ветра, па кім б'юць званы. (званы...)
Ведай, ён не змаўчыць, ён адкажа ў журбе: (ў журбе...)
"Не хвалюйся, званы плачуць не па табе."

Хоць у гэты шэры сьвет
Ты сьвятла не прынясеш,
Добра ведаем мы ўсе,
Што ты нас перажывеш.

А!
Калі гукам трывожным разбураны сны, (сны...)
Запытайся ў ветра, па кім б'юць званы. (званы...)
Ведай, ён не змаўчыць, ён адкажа ў журбе: (ў журбе...)
"Не хвалюйся, званы плачуць не па табе."

Калі гукам трывожным разбураны сны, (сны...)
Запытайся ў ветра, па кім б'юць званы. (званы...)
Ведай, ён не змаўчыць, ён адкажа ў журбе: (ў журбе...)
"Не хвалюйся, званы плачуць не па табе!
Не па табе! Не па табе!"

Мроя еще тексты