Ескен елеусіз желдей өткен күндерге сенбей алағдаумен жүрсіңдерме балаң алыстан келмей жүрек тулаған кезде аунап қунаған жерге амалым не асыққанмен жүрмін жете алмаи менде тағдыр талайын қиған жүрек жылуын жиған менің екі меірбаным жаныма нұрын құйған күнде күлімдеп қарар талда бүршүгін жарар қарлығаштар қайта оралып ұшқан ұясын табар