Я еду па восеньскім лісьці, Еду я праз дзіцячыя сны, Еду я па пагорках і выспах, Па дарогах зімы і вясны. Я еду туды, дзе сьветла, Дзе луна - як паветраны шар, Дзе ветразь напоўніцца ветрам, Дзе сонцам асьветліцца твар.
Усё на крыві, усё на касьцях, Усё шматзначнае - адназначна!.. Я маю свой герб, я маю свой сьцяг, Я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!
Я еду праз шэрыя вёскі, Еду я цераз знакі бяды. Я еду праз кропкі ды коскі, Я еду адсюль - туды. Туды, дзе ўзыходзіць золак, Дзе падае снег долу, Дзе сьвеціць калядная зорка, Дзе гарыць купальскае кола.
Усё на крыві, усё на касьцях, Усё шматзначнае адназначна! Я маю свой герб, я маю свой сьцяг, Я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!
Я еду па вечным брудзе, За брудам ня бачна зямлі, Калісьці тут штосьці будзе, Вось толькі што і калі? Даеду адно па рыму На хвалях сьцюдзёных вятроў. Я еду ў сваю краіну На вечную зорку дзядоў.
Усё на крыві, усё на касьцях, Усё шматзначнае адназначна!.. Я маю свой герб, я маю свой сьцяг, Я маю свой край, дзе дыхаць мне смачна!